Torowa Belka Polewowa do tuneli

Przeznaczenie

TBP przeznaczona jest do precyzyjnego nawadniania upraw w tu­nelach foliowych i na terenie otwartym.

Jest urządzeniem niezastąpionym w nawadnianiu rozsady uprawia­nej w multiplatach zwłaszcza drobnokomórkowych, gdzie wyma­gana jest duża precyzja aplikowania dawki polewowej jednakowej na całej powierzchni. Tory jezdne mogą być zainstalowane w tunelu pojedynczym, w wielu tunelach usytuowanych obok siebie, w nawie lub wielu nawach bloku foliowego, w terenie „pod gołym niebem” na jednej lub wielu kwaterach o długości do 50 m każda. Nawad­niana uprawa prowadzona może być w gruncie lub w muliplatach ustawionych na ziemi, paletach, lub stołach. Nad powierzchnią uprawy na całej długości nie może być żadnych konstrukcji, słupów, podpór, sznurków, piecyków, rur. TBP była opracowany do 12 tu­neli o długości 32,5 m, szerokości 7,30 m usytuowanych w jednym bloku. Urządzenie jest każdorazowo modyfikowane do wymagań klienta.

 

Budowa i zasada działania

Na ścieżkach obsługowych w tunelach lub terenie otwartym, na betonie lub wprost na udeptanym (ale dokładnie wyrównanym gruncie), położone są tory w postaci dwóch równoległych rur stalowych na specjalnym podkładzie ze słupkami pod rury. Torów jest tyle ile kwater lub tuneli do obsługi. Torów się nie przenosi i nie przestawia. Tory poszczególnych kwater nie są ze sobą połączone. Długość każdego toru jest o 1,00 m dłuższa od długości ustawienia multiplatów. Zarówno do jednego tunelu jak i do wielo kwaterowej uprawy wystarczy jedna kołowa jednostka napędowa z silnikiem 24V zasilanym akumulatorami poprzez sterownik elektroniczny. Na jednostce

Napędowej zainstalowana jest belka polekowa jako rurka ze stali kwasoodpornej z dyszami skośnie płaskostrumie­niowymi wyposażonymi w antykapacze. Wąż zasilający o długości   ½ długości obsługiwanej kwatery, wleczony jest po ziemi w przestrzeni toru jezdnego a jego początek przyłączony jest do hydrantu wy­stającego pod torami z ziemi na środku tunelu. Hydrant jest zasilany z podziemnej lub naziemnej instalacji PE wyposażonej w zawór przy wejściu do tunelu.

Przed założeniem uprawy rozkładamy tory jezdne i rozprowadzamy instalację wodociągową. Do hydrantu podłą­czamy na stałe wąż ½” koniec z szybkozłączką kładziemy przed kwaterą. Ustawiamy jednostkę napędową na torze pierwszego tunelu, podłączamy wąż zasilający, rozkładamy ramiona belki polewowej, nastawiamy prędkość jazdy, która jest odwrotnie proporcjonalna do wielkości aplikowanej dawki polewowej. Otwieramy zawór zasila­jący hydrant i startujemy belkę. Wymaganą dawkę jednego nawadniania najlepiej aplikować w dwóch porcjach pod­czas przejazdu tam i z powrotem. Po dojściu belki do końca tunelu trzeba niezwłocznie przełączyć kierunek jazdy na przeciwny (zrobią to za nas automatycznie krańcówki). Po dojściu belki do położenia startowego krań­cówka wyłączy napęd i ewentualnie zasilanie wody. Sprawdzić wielkość zaaplikowanej dawki i ewentualnie sko­rygować prędkość przy następnym nawadnianiu. Jeżeli w tunelu pomiędzy kolejnymi nawod­nieniami prowadzone są prace to lepiej jednostkę napędową parkować na zewnątrz.

Długość toru jezdnego i szerokość belki na zamówienie według potrzeb. Wersję podstawową można wzbogacić o: szpulowy zwijak węża eliminujący wleczenie węża po ziemi, korpusy dwu lub trzy dyszowe, filtr do wody, fertygator, belkę opryskową, pompę wspomagającą.

 

Dane techniczne (dla bloku 12 tuneli)

Max długość elementów do transportu   6 m                              w pozycji jak obok

Masa jednostki napędowej                 140 kg                             długość            1,0 m

Masa jednego 32m toru jezdnego         95 kg                             szerokość         0,8 m

Powierzchnia nawadniania 12 x 5,70 m x 31,00 m                       wysokość         2,0 m

Zasilanie 24 V DC z akumulatorów 2 x 12V 50 Ah

Zapotrzebowanie wody 25 l/min   P = 3 bar

Wysokość pracy belki nad roślinami min 0,50 m

Zakres prędkości belki      od 0,6   do 7,2 m/min

Dawka polewowa po jednym przejeździe 0,4 – 5,0 mm